شش شانس موثر در استارتاپ ویزای کانادا

عموما زیاد سوال می شود که شانس گرفتن استارتاپ ویزای کانادا چقدر است. این سوال ، جواب مشخصی ندارد و مثل این است که سوال شود “شانس موفق شدن یک کسب و کار چقدر است” که واضحا بررسی عواملی مانند افراد و تجربه ها و روش های آنها خیلی اطلاعات بهتری می دهد نسبت به اینکه تعداد کسب و کارهای موفق را تقسیم بر تعداد کل کسب و کارهای ثبت شده کنیم. بنابراین می توانیم به آمار اداره مهاجرت کانادا استناد کنیم (مثلا این آمار را ببینید) ولی بهتر است بررسی دقیق تری کنیم که موفق شدن استارتاپ ویزای کانادا به چه عواملی بستگی دارد و هر کدام را چگونه باید مناسبتر انجام دهیم.

یک گروه از این عوامل به مراحل قبل از گرفتن نامه حمایتی برمی گردد مانند اینکه بتوانیم ایده مناسبی داشته باشیم و از یکی از سازمان های تعیین شده، نامه حمایتی بگیریم که به هرحال خیلی زود و در کمتر از یک سال می تواند مشخص شود. پس از آن، عواملی که ما به آنها شانس می گوییم شامل خودتان، گروه تان، انکوباتور، وکیل، آفیسر اداره مهاجرت، کرونا است که برخی را می توان و برخی را نمی توان کنترل کرد.

۱. خودتان: اطمینان پیدا کنید که مدارکتان شامل نمره آیلتس، نامه تمکّن بانک و نامه حمایتی سازمان تعیین شده قابل آماده کردن است و همچین مطمئن شوید که بیماری خاصی ندارید که در آخرین مرحله (مدیکال) مردود شوید (می توانید الان همان تست های پزشکی را با هزینه خیلی کمی در ایران انجام دهید) . مثلا ممکن است  قبلا به بیمارستان (یا دندانپزشکی) رفته باشید و به واسطه استفاده از تجهیزات غیراستریل، مبتلا به یک بیماری مثل هپاتیت B شده باشید و خودتان هم اطلاعی نداشته باشید ولی در مرحله مدیکال مشخص شود.  همچنین مطمئن شوید که مبلغ کافی برای هزینه های استارتاپ ویزا را دارید.  

۲. گروه تان: باید افراد اصلی گروه هم مانند خودتان، هیچ ریسکی از لحاظ پزشکی یا سوسابقه (جنایی یا ویزایی) نداشته باشند، همچنین برای کاهش ریسک توانایی انجام اقدامات مناسب مرتبط با استارتاپ پس از پذیرش تا زمان گرفتن PR ،حداقل یک فرد محوری در گروه باشد که برایش خیلی مهم باشد که تا هر جایی که لازم است، این استارتاپ را پیش ببرد که مطمئن شود این استارتاپ به اقامت دایم منجر می شود. شاید به دلیل شرایط کرونا، این پروسه مهاجرت، سه سال طول بکشد و آن فرد (یا افراد محوری)، فعالیت استارتاپ را با جدیت در تمام این مدت باید دنبال کنند.

۳. انکوباتور: اگر اداره مهاجرت به پذیرش دادن های انکوباتوری شک کند، قانونا می تواند کل فعالیت های آن را تعلیق کند و همه آنها را بررسی کند و می توان گفت انکوباتورهایی که خیلی گران هستند، احتمال مشکل دارند. بنابراین ناراحت نشوید که انکوباتور سختگیرانه بررسی کند. همچنین باید فرد یا افراد خاصی از استارتاپ با Work Permit در انکوباتور حضور دایمی داشته باشند و گزارش های پیشرفت بدهند به گونه ای که گزارشات ماهیانه انکوباتور در مورد استارتاپ به اداره مهاجرت خیلی مثبت باشد.

۴. وکیل : اینکه همه کارها را به دست وکیل بسپارید اشتباه محض است! اینکه او برای شما تیم فراهم کند و برای شما با یک اجرا کننده (مثلا برنامه نویس) قرارداد ببندد و فقط گاهی به شما یک حرفی بزند و گزارشی بدهد، روش اشتباهی است. اما اینکه به عنوان مشاور، به شما کمک کند و این کارها را کاملا در جریان همه جزییاتش باشید کار درستی است.

۵. آفیسر اداره مهاجرت: شما نمی توانید کار خاصی بکنید فقط مراقب باشید او را حساس نکنید روی خودتان و همیشه مدارک کامل و درستی بدهید. او روال های خودش را دارد و مدارکی را آپدیت می خواهد. به هرحال ممکن است جایی را اشتباه کند و می توانید به دادگاه های مهاجرتی شکایت کنید و پیگیری کنید. به هرحال دقت بفرمایید که برای این روش مهاجرتی، تشخیص آفیسر اداره مهاجرت مهم است و امتیازبندی مشخصی ندارد که بتوانید براساس آن، در دادگاه فدرال استدلال کنید.  کلا هم دادگاه، نظر خاصی نمی دهد و در بهترین حالت، پرونده را برای  تشخیص یک آفیسر دیگر اداره مهاجرت ارسال می کند و نظر او را می گیرد. یک هزینه حدود 15 هزار دلار کانادا برای آن مرحله دادگاه فدرال در نظر بگیرید.  

۶. کرونا: برحسب شرایط می تواند دلیلی برای عدم ارائه ورک پرمیت به اعضای اصلی باشد، یا باعث طولانی شدن پروسه اقامت دایم گرفتن باشد و به هرحال از کنترل ما خارج است.